انواع دفورمیته یا بدشکلی های ناشی از جراحی بینی:
ناهماهنگی سوراخ ها و پره هاى بينى:
شکل و فرم سوراخ ها و پره ها تاثیر مستقیم بر اتخاذ روش های ترمیم بینی از جانب جراح بینی خواهد داشت. فرو رفتگى پره هاى بينى به دلیل ضعف غضروف هاى آن بوده و نياز به بازسازى و پيوند غضروف دارد. اين ناهنجاری مي تواند با اختلال تنفسى نيز همراه باشد به اين علت كه به خاطر ضعيف بودن ديواره بينى ، حین تنفس ، پره بينى به داخل كشيده شده و در برابر دم از خود مقاومت نشان می دهد.
چنانچه پره هاى بينى به سمت بالا كشيده شده باشد می توان به کمک پيوند گرافت و يا پيوند همزمان پوست و غضروف از لاله گوش اقدام به درمان نمود. اصلاح غير قرينگي هاى نسبى سوراخ ها از طريق برداشتن از پوست از سمتى كه نياز است انجام مي شود . اصلاح سوراخ بينى كه بيش از اندازه كوچك شده است بسيار مشكل است و ممكن است به جراحي هاى متعدد نياز داشته باشد. پايين رفتن بخش میانی سوراخ ها یا كلوملا به علت ضعيف شدن پايه بينى مي باشد كه با گذاشتن يا تقويت پايه بينى يا تقويت غضروف هاى سر بينى و برداشتن مخاط و يا غضروف اضافى انجام پذير است.
فرم زين اسبى:
اگر در جراحى اول از بخش پشتی بينى، استخوان وغضروف زیادی خارج شده باشد، پشت بينى در نيم رخ حالت فرورفته و شبیه زين اسب به خود می گیرد. برای رفع این فرم لازم است از سایر نواحی بدن گرافت برداشت شود.
فرم منقار طوطى:
این دفورمیته با حجیم شدگی بخش فوقانی نوک بینی همراه بوده اين فرم نامطلوب به دو علت ممكن است رخ دهد:که در نتیجه این حالت سر بینی دچار افتادگی می شود و شاهد قوز بینی در قسمت تحتانی بینی هستیم و در کل فرم بینی مانند منقار طوطی به نظر می رسد. برای درمان این بدشکلی می توان بافت های اضافی غضروف را برداشته و حذف نمود . حالت دیگر فرم منقار طوطی در مورد افراد با پوست ضخیم است ؛ چنانچه در بینی های با پوست ضخیم غضروف های تیغه میانی بیش از حد برداشته شوند، گوشت اضافه بخش بالای نوک بینی را پر می کند و شاهد حجیم شدن نوک بینی هستیم درمان این دفورمیته به مراتب از مورد قبلی دشوار تر و زیرا جراح بینی علاوه بر کنترل خونرسانی و حفظ این پدیده باید بافت های گوشتی اضافه را حذف کرده و همچنین بافت های غروفی و استخوانی از دست رفته را نیز ترمیم نماید تا مشکل مجددا ظاهر نشود.
کج شدن بینی :
کج شدگی بینی دلایل متفاوتی دارد:
– عدم اصلاح تیغه میانی بینی طی جراحی بینی اولیه
– عدم شکست استخوان بینی در محل مناسب خود طی جراحی قبلی که منجر به کجی و برجسته شدن تیغه بینی خواهد شد
– نبود حالت قرینگی در کل صورت که با اصلاح بینی نیز همچنان فرم آن منحرف به نظر می رسد.
– اقدامات ناشایست بعد از اتمام جراحی و عدم مراقبت از سوی بیمار که این عارضه را سبب می شود.
گاهی کلیه این مسائل با انسداد راه های هوایی بینی همراه بوده که در جراحی ترمیم بینی جراح اقدام به رفع نواقص موجود خواهد کرد.
ارتفاع بسیار کم بینی :
اگر در جراحی قبلی سر بينى بيش از حد به سوی بالا برود ، حالت بينى فرد بسیار كوتاه به نظر خواهد رسید و متاسفانه از سمت روبرو درون سوراخ ها آشکار و رو به بالاست. برای درمان این مورد لازم است ابعاد بینی به حالت نرمال بازگردد و چون بافت پوست محدود و کم است ، پزشک جراح بینی نیازمند پیوند های پی در پی غضروفی و پوستی می باشد.
فرم وى معكوس ( inverted v) :
در این حالت بخش های غضروفی بالاى بينى در بخش زيرین استخوان نشست مى كنند در نتیجه حالت بینی از نمای روبرو شکل دو تکه پیدا می کند و لبه پل بینی یا استخوان آن فرم عدد ٨ (وى معكوس) را نشان مي دهد. در این دفرمیته بیمار با مشكلات تنفسى نيز مواجه می شود چراکه راه های هوایی و کانا ل های ورود هوا محدود و مسدود می شوند. درمان این عارضه با پیوند بافت های جدید غضروفی در نواحی تو رفته و دچار نشست امکان پذیر می باشد و پس از ترمیم بینی عمل تنفس بیمار دارای بهبودی چشمگیری می شود.
برجستگى سر بينى:
برخی مواقع در مرحله ترمیم بینی مشاهده شده که غضروف های سر بینی بیمار از هم فاصله می گیرند و از خط معمول خود خروج می کنند این مشکل به ویژه در زمانی جراح قبلی سعی در کوچک نمودن بینی داشته ، ظاهر می شود زیرا غضروف ها به حد زیادی ضعیف شده و پوست نازک بیمار بیش از هر دلیل دیگری این عارضه را نمایان می سازد در جراحی ثانویه برای بهبود این مشکل برجستگی های ایجاد شده رفع گشته و بخش های ضعیف ترمیم خواهند شد همچنین در مورد کسانی که پوست نازکی دارند جراح بینی می تواند با بهره گیری از عضله گیجگاهی دفورمیته های مختصر را پوشش دهد.
با تشکر مدیریت سایت دکتر گیلدا گیوه چی جراح و متخصص گوش و حلق و بینی.
